Тютрин Арыйаан Иннокентьевич

Бикипиэдьийэ диэн сиртэн ылыллыбыт

Тютрин Арыйаан Иннокентьевич — саха тустууга (көҥүл тустуу), аан дойду көҥүл тустууга чөмпүйэнээтин үсүһэ (2021, алтынньы), Арассыыйа чөмпүйэнээттэрин хас да төгүллээх призера, Арассыыйа спорт маастара.

1994 сыллаахха сэтинньи 23 күнүгэр төрөөбүт. Аҕата Уус-Алдантан төрүттээх, оробуочай идэлээх, ийэтэ Нам улууһуттан төрүттээх, кулууп үлэһитэ. Биэс ини-биилэртэн биирдэстэрэ. Суоттуга оскуолаҕа үөрэммит. 8-11 кылаастарга Дьокуускайга Олимпиада резервэтин училищетыгар үөрэммит, онтон 4 сыл ХИФУ физкультура факультетыгар үөрэммит, 2021 сыллаахха эмиэ онно магистратуураҕа киирбит. 2008 сыл ахсынньы 15 күнүгэр кэргэннэммит, 2020 сыллаахха кыыстаммыт.

Тустуу[уларыт | биики-тиэкиһи уларытыы]

2006 сыллаахтан улуус уонна өрөспүүбүлүкэ таһымнаах күрэхтэһиилэргэ кыттар. Ол сыл кинини Уус-Алдан ДЮСШ-тын тустууга тренерэ Иван Дмитриев таба көрөр, сбордарга ыҥырар буолар. 2007-08 сыллар сайыннарыгар Дагестааҥҥа эрчиллэ илдьэр. 2009 сыллаахтан Олимпиада резервэтин училищетыгар 8-с кылааска үөрэнэ киирэр, Иван Дмитриев ол сыл эмиэ онно тренеринэн ананар.

  • 2013, Көҥүл тустууга Арассыыйа первенствота — иккис
  • 2013, Көҥүл тустууга Европа первенствота — үһүс
  • 2014, Көҥүл тустууга Арассыыйа чөмпүйэнээтэ — үһүс
  • 2016, Көҥүл тустууга Арассыыйа чөмпүйэнээтэ — үһүс
  • 2018, Көҥүл тустууга Арассыыйа чөмпүйэнээтэ — үһүс
  • 2021, Көҥүл тустууга аан дойду чөмпүйэнээтэ — үһүс

Тренерэ этэринэн, 2019 сыллаахха Арассыыйа чөмпүйэнээтигэр Сочига, судьуйалар толоос сыыһа быһаарыыларыттан Арыйааҥҥа хотторуу суруллубута. Онтон Польшаҕа турнирга эрэллээхтик кыайбыта. Ол кэнниттэн Кисловодскайга буолбут Арассыыйа уонна Беларусь холбоһуктаах сбордарыгар Беларусь бас тренерэ Иван Янковскай Арыйааны дойдутун хомуур хамаандатыгар ыҥырбыт. Тренерынаан сүбэлэһэн баран сөбүлэспиттэр, онтон ыла аан дойдуга Беларусь иһин тустар. Сүнньүнэн Дьокуускайга Иван Дмитриев салалтатынан эрчиллэр[1].

Сигэлэр[уларыт | биики-тиэкиһи уларытыы]

Быһаарыылар[уларыт | биики-тиэкиһи уларытыы]

  1. Романов Михаил Якутск вечерний. — 2021. — Т. 38 (1396). — С. 36.